Aldea del Obispo
28 mei 2017 - Aldea del Obispo, Spanje
.
Vooraleer Portugal te verlaten bezochten we nog een dorpje aan de rand van de Duero, Picote genaamd, piepklein met nog veel heel oude woningskes, typisch Portugees , zagen een Portugees vrouwtje, volledig in het zwart waar Mimi zelf een klapke mee kon doen.
Om de grens over te steken met de Duoro als scheiding moet je veel moed hebben : smalle bergwegeltjes met haarspeldbochten, eenmaal aan de Spaanse zijde worden de wegen merkelijk beter .
Omdat we vandaag weer een korte etappe hebben maken we een halte in Ciudad Rodrigo.Het is 13u30, nog voldoende tijd om de stad te verkennen.Jean-Marie en Mia zullen in het najaar in de parador van de stad overnachten, dus konden we het niet laten even binnen te gaan (we zijn te curieus, hé), en ja het is een prachtige lokatie,
Deze stad heeft ook een schitterende stadsmuur die we volledig rondwandelden.
Tijd om te gaan eten en we vonden een leuk visrestaurantje, zeker een aanrader .
Nadien op weg naar ons hotel : Domus Real Fuerte de la Concepción, alleen de naam al...ligt in de middel of nowhere , een posada ingericht in een fort van het type Vauban.Volledig in de heuvels kort bij Portugal. We zullen zeker een rustige nacht hebben, denken dat we zo goed als de enige gasten zijn.We genieten nu nog van een glaasje op het terras en gelukkig kunnen we hier ook straks nog een hapje eten.
Wij maakten ooit dezelfde bocht, naar Spanje en Ciudad Rodrigo in. Daar aten wij onze eerste tortilla ooit: voor de kinderen, die een Belgisch omeletje hadden verwacht, was het "bweikes".
Concepción, zeg je: als daar straks maar niks van komt ;-).
Goed mogelijk dat je in Extremadura ook overal de enige gasten wordt. Maar he is er niet minder mooi om (Yuste, Trujillo, Cáceres, Llerena, Mérida...).
Obrigado, voor de blog. En hopelijk niet te "demasiado caliente" in Spanje.